Աղքատության վերացման համար պայքարի միջազգային օր

1993 թվականից ակսած ամեն տարի հոկտեմբերի 17-ին նշվում է աղքատության վերացման համար պայքարի միջազգային օրը։ Այն հռչակվել է ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի կողմից 1992 թվականին։
Իր բանաձևում Գլխավոր ասամբլեան, ողջունելով այն փաստը, որ այս օրը միջկառավարական կազմակերպություններից մեկի նախաձեռնությամբ նշվել է որպես «Ծայրահեղ աղքատությունը հաղթահարելու պայքարի օր», կոչ է արել բոլոր պետություններին այս օրը իրականացնել միջոցառումների քարոզարշավ աղքատության և չքավորության դեմ պայքարի համար։
Աղքատությունը վերարտադրող և աղքատության մշակույթ ձևավորող գործոններից է
աղքատների մեկուսացման պրակտիկաները։
Մեկուսացման հիմնախնդիրն առկա է ինչպես հասուն տարիքային խմբերի, այնպես էլ դպրոցահասակ ու երիտասարդ տարիքային խմբերում:
Այս առումով, կարևոր դերակատարում են իրականացնում հասուն տարիքային խմբերի
համար կազմակերպվող շարունական կրթության դասընթացները:
Կրթությունը ռազմավարական նշանակություն ունի անձի ու ընտանիքի աղքատության
հաղթահարման համար: Աղքատ ընտանիքներում երեխաները անհրաժեշտ պայմանների
անբավարարության պատճառով հաճախ չեն կարողանում լավ սովորել դպրոցում ու
հետագայում նաև շարունակել կրթությունը: Առկա են դրա վրա ազդող մի շարք գործոններ:
Նախ, ծնողների մշակութային ու սոցիալական կապիտալի ցածր որակները բացասաբար են
ազդում երեխայի ընդհանուր զարգացման մակարդակի վրա: Մանկուց երեխայի մոտ
ձևավորվում է ցածր գեղարվեստական, գեղագիտական, տեղեկատվական, ինտելեկտուալ
ու էմոցիոնալ կարողություններ: Դրանք երեխայի մոտ սահմանափակում են ապագայի հետ կապված ընտրության հնարավորությունները, լավ կրթություն ստանալու, ապագայում
որակավորված մասնագիտական գործունեություն իրականացնելու ձգտումը:
Կարևոր է, որ ոչ թե աղքատ երեխաների համար ստեղծվեն տարբեր խմբակներ, այլ որ ստեղծվի մի մեխանիզմ, ինչը
թույլ կտա աղքատ ընտանիքների երեխաներին հաճախել այդ խմբակները
հասարակության մյուս սոցիալական խավերը ներկայացնող ընտանիքների երեխաների հետ միասին: Դա կարևոր է, քանի որ թույլ կտա ոչ միայն ուսուցման եղանակով
բարձրացնել աղքատ ընտանիքների երեխաների մշակութային կապիտալը, այլև հաղորդակցման միջոցով ինտեգրվել հասարակական այլ խավեր ներկայացնող սոցիալմշակութային միջավայրերին և մանկական տարիքից արդեն ունենալ նաև
սոցիալական կապիտալի աճ։

Աղքատների կրթական կարիքների բավարարմանն ուղղված
քաղաքականությունների իրականացման նպատակով անհրաժեշտ է՝
Երեխաների մոտ կրթվելու ու մասնագիտություն ձեռք բերելու մոտիվացիա առաջացնել,
ներդնել նպաստառու ընտանիքների երեխաների հետ աշխատանքի իրականացմանն ուղղված սոցաշխատողների գործառույթ, իրականացնել աշխատանքներ ուղղված՝ աղքատների իրավազուրկ լինելու մասին մտայնության և այդ իրավազրկվածությունը բնական համարելու կարծրատիպերի
հաղթահարմանը։ Ապահովել իրավական խորհրդատվությունն ու ծառայությունների տրամադրումը աղքատության մշակույթի հաղթահարման և աղքատության իրավիճակից դուրս գալու միտումով։