<<Արյան կանչը>> այսպես է անվանկոչված 44-օրյա պատերազմի զոհված զինծառայողների հիշատակին նվիրված ֆիլմը : JourNews.am-ի թղթակիցը այսօր զրուցել է ֆիլմի ռեժիսոր, դերասան Արմեն Դալլաքյանի հետ :
Ողջու՛յն Արմեն , շնորհակալ եմ առաջարկս չմերժելու և ժամանակ հատկացնելու համար:
Ուսումնասիրելով ձեր անցած ճանապարհը գիտենք, որ ունեք նաև իրավաբանի կրթություն : Կասե՞ք ամբողջովին հրաժարվել եք այդ մասնագիտությունից, թե ոչ:
— Շնորհակալ եմ հարցի համար : Ա՛յո, ունեմ իրավաբանի կրթություն և 15 տարուց ավել է ինչ զբաղվում եմ իրավաբանությամբ : Շատ ուրախ եմ, որ հենց իրավաբանի կրթություն եմ ստացել, քանի որ այն օգնում է շատ հարցերում :
Ինչպե՞ս կայացրեցիք Ձեր որոշումը դառնալ դերասան : Հե՞շտ էր արդյոք հրաժարվել նախորդ մասնագիտությունից և ընտրել նախորդի հետ բացարձակապես կապ չունեցող մեկ այլ մասնագիտություն:
-Ամեն ինչ շատ պատահական և ակնթարթային եղավ : Անկեղծ, երբևէ չեմ մտածել դերասան դառնալ, բայց շատ պատահական հրավեր ստացա և այդ հրավերից հետո սկսվեց իմ գործունեությունը դերասանական ասպարեզում :
Իրավաբան, դերասան, փաստաբան,հանդիսավար: Ունեք տարբեր մասնագիտություններ, կասեք ո՞րն է Ձեզ ավելի հոգեհարազատ:
-Բնականաբար դերասանությունը, որովհետև այն իմ աշխարհն է և առ հասարակ ամեն ոք պետք է զբաղվի այն մասնագիտությամբ , որը իրեն հոգեհարազատ է : Յուրաքանչյուր մասնագիտության դեպքում կարևոր նախապայման է սիրել գործը և նվիրվել : Միայն այդ դեպքում կարող ենք հաջողել:
Արմեն, որպես ռեժիսոր կասեք ինչպե՞ս եք վերաբերում այն փաստին, որ այժմ դաշտում ավելի շատ գործունեություն ծավալում են մասնագիտությամբ ոչ դերասանները :
— Շատ լավ հարց էր, շնորհակալ եմ, սպասում էի նման հարցի, այո՛, ճիշտ նշեցիք, ցավոք այսօր ամեն բան փոխվել է, ոչինչ իր տեղում չէ : Օրինակ տասը տարի առաջ քաստինգների ընտրությամբ և մասնագիտական դիպլոմի առկայությամբ էր տրվում դերեր, բայց այժմ յուրաքանչյուր ոք կարող է նկարահանվել, ինչը, ըստ իս, վատ է :
Ավելի հեշտ էր հեռուստատեսությունից թատրոն գնալ, թե՞ հակառակը :
-Դերասանի համար , խոսքը գնում է , իհարկե , պրոֆեսիոնալ դերասանի մասին , երկուսնն էլ իր ուրույն տեղն ունեն : Բնական է թատրոնում ավելի բարդ է , քան կինոյում , բայց կարծում եմ պրոֆեսիոնալ դերասանի համար էական չէ :
Ինչո՞վ է պայմանավորված ձեր պասիվությունը այժմ հեռուստատեսությունում, քանի որ նախկինում հասարակությունը Ձեզ որպես սերյալային դերասան էր ընկալում:
-Պասիվությունս դերասանական ասպարազում , այո՛ , հիմա մի փոքր կանգ եմ առել , քանի որ ամեն ինչ առաջվանը չէ : Հիմա զբաղվում եմ իմ ֆիլմարտադրությամբ , կինոստուդիայիս գործերով և անձնական բիզնեսով : Ժամանակս հիմա մի փոքր սուղ է :
Պատրաստվում եք հանրության դատին հանձնել նոր ֆիլմ , որը ի սկզբանե <<Հայի պատիվ >> էր վերնագրված : Կասեք ինչպե՞ս որոշեցիք փոխել ֆիլմի անունը և ինչու՞ <<Արյան կանչը>> անվանակոչեցիք:
-Ա՛յո, ամենասկզբից <<Հայի պատիվ >> էր վերնագրված : Ֆիլմը հենց հայի պատվի մասին է , բայց նկարահանելիս հասկացանք , որ ավելի ճիշտ է <<Արյան կանչը>> անվանակոչենք , քանի որ մեր պապերի , մեր եղբայների թափված արյունը կանչում է յուրաքանչյուր հայի իր սահմանները անառիկ պահելու համար:
Կպատմե՞ք նկարահանման ընթացքում առաջացած դժվարությունների մասին : Ինչպե՞ս եք հաղթահարել դրանք , քանի որ վստահ եմ պատերազամի օրերի զգացողությունները և անդառնալի կորստի ցավը վերապրել եք նաև նկարահանումների ընթացքում :
-Դժվարությունները բնականաբար շատ են եղել, քանի որ ֆիլմը հիմնականում նկարահանված է իրական փաստերի հիման վրա : Ամեն տեսարան նկարահանելիս , կարծես նորից զգացել ենք այդ ցավը , տղաների կորուստը: Ամենադժվար տեսարանները նկարահանման ընթացքում եղել են մեր հերոսների սխրագործությունները ցուցադրելիս , պայթյունի տեսարաններ նկարահանելիս և խրամատի տեսարանները ,նույնպես դժվար էին :
Արմեն, ո՞րն է ձեր մոտիվացիոն աղբյուրը:
-Նվիրվածությունը և աշխատասիրությունը:
Շնորհակալ եմ հետաքրքիր զրույցի համար , հիշեցնենք <<Արյան կանչը>> ֆիլմի պրեմիերան այսօր է , կարող եք դիտել բոլոր կինոթատրոններում :
Մեկնաբանություններ