«Արյան կանչը». Արմեն Դալլաքյան

<<Արյան կանչը>> այսպես է անվանկոչված 44-օրյա պատերազմի զոհված զինծառայողների հիշատակին նվիրված ֆիլմը : JourNews.am-ի թղթակիցը այսօր զրուցել է ֆիլմի ռեժիսոր, դերասան Արմեն Դալլաքյանի հետ :

 Ողջու՛յն Արմեն , շնորհակալ եմ առաջարկս չմերժելու և ժամանակ հատկացնելու համար: 

Ուսումնասիրելով ձեր անցած ճանապարհը գիտենք, որ ունեք նաև իրավաբանի կրթություն : Կասե՞ք ամբողջովին հրաժարվել եք այդ մասնագիտությունից, թե ոչ: 

— Շնորհակալ եմ հարցի համար : Ա՛յո, ունեմ իրավաբանի կրթություն և 15 տարուց ավել է ինչ զբաղվում եմ իրավաբանությամբ : Շատ ուրախ եմ, որ հենց իրավաբանի կրթություն եմ ստացել, քանի որ այն օգնում է շատ հարցերում :

Ինչպե՞ս կայացրեցիք Ձեր որոշումը դառնալ դերասան : Հե՞շտ էր արդյոք հրաժարվել նախորդ մասնագիտությունից և ընտրել նախորդի հետ բացարձակապես կապ չունեցող մեկ այլ  մասնագիտություն:

-Ամեն ինչ շատ պատահական և ակնթարթային եղավ : Անկեղծ, երբևէ չեմ  մտածել դերասան դառնալ, բայց շատ պատահական հրավեր ստացա և այդ հրավերից հետո սկսվեց իմ գործունեությունը դերասանական ասպարեզում : 

Իրավաբան, դերասան, փաստաբան,հանդիսավար: Ունեք տարբեր մասնագիտություններ, կասեք ո՞րն է Ձեզ ավելի հոգեհարազատ:

-Բնականաբար դերասանությունը, որովհետև այն իմ աշխարհն է և առ հասարակ ամեն ոք պետք է զբաղվի այն մասնագիտությամբ , որը իրեն հոգեհարազատ է : Յուրաքանչյուր մասնագիտության դեպքում կարևոր նախապայման է  սիրել գործը և նվիրվել : Միայն այդ դեպքում կարող ենք հաջողել:

Արմեն, որպես ռեժիսոր կասեք ինչպե՞ս եք վերաբերում այն փաստին, որ այժմ դաշտում ավելի շատ գործունեություն ծավալում են մասնագիտությամբ ոչ դերասանները : 

— Շատ լավ հարց էր, շնորհակալ եմ, սպասում էի նման հարցի, այո՛, ճիշտ նշեցիք, ցավոք այսօր ամեն բան փոխվել է, ոչինչ իր տեղում չէ : Օրինակ տասը տարի առաջ քաստինգների ընտրությամբ և մասնագիտական դիպլոմի առկայությամբ էր տրվում դերեր, բայց այժմ յուրաքանչյուր ոք կարող է նկարահանվել, ինչը, ըստ իս, վատ է : 

Ավելի հեշտ էր հեռուստատեսությունից թատրոն գնալ, թե՞ հակառակը :

-Դերասանի համար , խոսքը գնում է , իհարկե , պրոֆեսիոնալ դերասանի մասին , երկուսնն էլ իր ուրույն տեղն ունեն : Բնական է թատրոնում ավելի բարդ է , քան կինոյում , բայց կարծում եմ պրոֆեսիոնալ դերասանի համար էական չէ : 

 Ինչո՞վ է պայմանավորված ձեր պասիվությունը այժմ հեռուստատեսությունում, քանի որ նախկինում հասարակությունը Ձեզ որպես սերյալային դերասան էր ընկալում:

-Պասիվությունս դերասանական ասպարազում , այո՛ , հիմա մի փոքր կանգ եմ առել , քանի որ ամեն ինչ առաջվանը չէ : Հիմա զբաղվում եմ իմ ֆիլմարտադրությամբ , կինոստուդիայիս գործերով և անձնական  բիզնեսով : Ժամանակս հիմա մի փոքր սուղ է : 

Պատրաստվում եք հանրության դատին հանձնել նոր ֆիլմ , որը ի սկզբանե <<Հայի պատիվ >> էր վերնագրված : Կասեք ինչպե՞ս որոշեցիք փոխել ֆիլմի անունը և ինչու՞  <<Արյան կանչը>> անվանակոչեցիք:

-Ա՛յո, ամենասկզբից  <<Հայի պատիվ >> էր վերնագրված : Ֆիլմը հենց հայի պատվի մասին է , բայց նկարահանելիս հասկացանք , որ ավելի ճիշտ է <<Արյան կանչը>> անվանակոչենք , քանի որ մեր պապերի , մեր եղբայների թափված արյունը կանչում է յուրաքանչյուր հայի իր սահմանները անառիկ պահելու համար:

Կպատմե՞ք նկարահանման ընթացքում առաջացած դժվարությունների մասին : Ինչպե՞ս եք հաղթահարել դրանք , քանի որ վստահ եմ պատերազամի օրերի զգացողությունները և անդառնալի կորստի ցավը վերապրել եք նաև նկարահանումների ընթացքում : 

-Դժվարությունները բնականաբար շատ են եղել, քանի որ ֆիլմը հիմնականում նկարահանված է իրական փաստերի հիման վրա :  Ամեն տեսարան նկարահանելիս , կարծես նորից զգացել ենք այդ ցավը , տղաների կորուստը: Ամենադժվար տեսարանները նկարահանման ընթացքում եղել են մեր հերոսների սխրագործությունները ցուցադրելիս , պայթյունի տեսարաններ նկարահանելիս և խրամատի տեսարանները ,նույնպես դժվար էին :

Արմեն, ո՞րն է ձեր մոտիվացիոն աղբյուրը:

-Նվիրվածությունը և աշխատասիրությունը:

Շնորհակալ եմ հետաքրքիր զրույցի համար , հիշեցնենք <<Արյան կանչը>> ֆիլմի պրեմիերան այսօր է , կարող եք դիտել բոլոր կինոթատրոններում :